Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne Nursing and Public Health
2018, tom 8, nr 3, lipiec-wrzesień, str. 209–216
doi: 10.17219/pzp/85179
Typ publikacji: praca oryginalna
Język publikacji: polski
Pobierz cytowania:
Edukacja zdrowotna osób z niepełnosprawnością narządu wzroku i osób pełnosprawnych
Health education of visually impaired and non-disabled persons
1 Instytut Pedagogiki i Logopedii, Wydział Nauk Społecznych i Technicznych, Kujawska Szkoła Wyższa we Włocławku, Włocławek
Streszczenie
Wprowadzenie. Edukacja zdrowotna jest jednym z ważniejszych komponentów życia człowieka. Szczególnie istotna wydaje się dla osób, u których doszło do pogorszenia stanu zdrowia, gdyż wiedza na temat własnego zdrowia może nie tylko determinować proces adaptacji, ale również może mieć duże znaczenie podczas rehabilitacji tej grupy osób. Jeśli bowiem osoba z niepełnosprawnością posiada odpowiednią wiedzę i umiejętności, może stać się aktywnym podmiotem procesu rehabilitacji.
Cel pracy. Celem pracy były odpowiedzi na pytania: 1. Czy występują różnice z zakresu korzystania z edukacji zdrowotnej przez osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku i osoby pełnosprawne?; 2. Czy wśród samych osób z niepełnosprawnością narządu wzroku występują różnice w korzystaniu z edukacji zdrowotnej?
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród osób z niepełnosprawnością narządu wzroku oraz osób pełnosprawnych. Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z użyciem anonimowej ankiety.
Wyniki. Stwierdzono, że nie ma różnic w poziomie wiedzy zdrowotnej, gotowości do jej wykorzystywania oraz jej źródłach między osobami z niepełnosprawnością narządu wzroku i osobami pełnosprawnymi. Odnotowano również różnice z zakresu wiedzy zdrowotnej i gotowości do jej wykorzystywania między osobami słabowidzącymi i niewidomymi.
Wnioski. Badania wykazały, że niepełnosprawność narządu wzroku nie powoduje większego zainteresowania edukacją zdrowotną niż w przypadku osób pełnosprawnych. Wykazano również większe zainteresowanie edukacją zdrowotną u osób niewidomych w porównaniu ze słabowidzącymi.
Abstract
Background. Health education is one of the most important components of human life. It is particularly important for people whose health has worsened; the knowledge about own’s health can not only determine the process of adaptation, but can also be important in the process of rehabilitation of this group of people. If a person with a disability has appropriate knowledge and skills, he or she can become an active subject of the rehabilitation process.
Objectives. The aim of the study was to answer 2 questions: 1. Are there any differences in using the health knowledge in visually impaired and non-disabled persons?; 2. Are there any differences in the using health knowledge among visually impaired people themselves?
Material and Methods. The study was conducted among visually impaired and non-disabled people. Anonymous questionnaire was used as a survey method.
Results. Based on the research, it was found that there is no difference in the level of health knowledge, willingness to use health knowledge and sources of health knowledge between visually impaired and non-disabled persons. However, differences in the level of health knowledge and in willingness to use health knowledge among low vision and blind persons were found.
Conclusion. The study has shown that visually impaired persons do not present stronger interest in health education compared to non-disabled persons, whereas a greater interest in health education was found in the blind compared to the low vision people.
Słowa kluczowe
niepełnosprawność, zdrowie, osoby niewidome, osoby słabowidzące
Key words
health, disability, blind persons, low vision persons
Piśmiennictwo (15)
- Linker B. The Great War and modern health care. N Engl J Med. 2016;374(20):1907–1909.
- Kowalik S. Psychologia rehabilitacji. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne; 2007.
- Majewski T. Słabowzroczność w świetle Międzynarodowej Klasyfikacji Uszkodzeń, Niepełnosprawności i Upośledzeń. Prz Tyflol. 1993;1–2:7–23.
- Woynarowska B, Sokołowska M. Koncepcja i zasady tworzenia szkoły promującej Zdrowie. Edukacja Zdrowotna i Promocja Zdrowia w Szkole. 2006;10:9–45.
- Lipińska-Grobelny A. Jakość życia a postawy wobec choroby pacjentów z nowotworem krtani. W: Derbis R, red. Jakość rozwoju a jakość życia. Częstochowa: Wydawnictwo WSP; 2000:97–106.
- Price JH, Khubchandani J, Payton E. Vision impaired or professionally blind: Health education research and firearm violence. Health Promot Pract. 2015;16(3):316–319.
- Fox C, Kilvert A. Intensive education for lifestyle change in diabetes. BMJ. 2003;327(7424):1120–1121.
- Ravesloot CH, Seekins T, Cahill T, Lindgren S, Nary DE, White G. Health promotion for people with disabilities: Development and evaluation of the living well with a disability program. Health Educ Res. 2007;22(4):522–531.
- Sherman DK, Taylor SE. Psychologia pozytywna i psychologia zdrowia – owocny związek. W: Czapiński J, red. Psychologia pozytywna w praktyce. Warszawa: PWN; 2007:194–210.
- Egbert LD, Battit CE, Welch CE, Bartlett MK. Reduction of postoperative pain by encouragement and instruction of patients: A study of doctor-patient rapport. N Engl J Med. 1964;16(270):825–827.
- Woynarowska B. Edukacja zdrowotna. Warszawa: PWN; 2008:262.
- Ossowski R. Pedagogika niewidomych i niedowidzących. W: Dykcik W, red. Pedagogika specjalna. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM; 2001:179–189.
- Kubica A, Pufal J, Moczulska B, et al. Skuteczność edukacji zdrowotnej u osób hospitalizowanych w klinice Kardiologii. Psychiatr Prakt Ogólnolek. 2005;5(2):61–68.
- Lund PM. Health and education of children with albinism in Zimbabwe. Health Educ Res. 2001;16(1):1–7.
- Chang CS, Shih Y. Knowledge of dental health and oral hygiene practices of Taiwanese visually impaired and sighted students. J Vis Impair Blind. 2004;98(5):289–304.