Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne

Piel. Zdr. Publ.
Index Copernicus (ICV) – 69,56
Ogólny współczynnik odrzuceń – 24,41%
ISSN 2082-9876 (print)
ISSN 2451-1870 (online)
Periodyczność – kwartalnik

Pobierz PDF

Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne Nursing and Public Health

2017, tom 7, nr 4, październik-grudzień, str. 249–256

doi: 10.17219/pzp/70424

Typ publikacji: praca oryginalna

Język publikacji: angielski

Pobierz cytowania:

  • BIBTEX (JabRef, Mendeley)
  • RIS (Papers, Reference Manager, RefWorks, Zotero)

Creative Commons BY-NC-ND 3.0 Open Access

Responsibility for participation in treatment of anorexia nervosa in female adolescents and young women: Qualitative research

Odpowiedzialność za współudział w leczeniu dziewcząt i młodych kobiet chorujących na jadłowstręt psychiczny – badanie jakościowe

Anna Kobierecka-Dziamska1,A,B,C,D

1 Institute of Psychology, Kazimierz Wielki University, Bydgoszcz, Poland

Abstract

Background. Anorexia nervosa (AN) is an eating disorder, which is difficult to treat. Denial of illness and ambivalence about agreeing to treatment make the process of recovery very complex. Taking responsibility for the process of treatment is an important factor in the process of a succesful recovery.
Objectives. The study investigated the personal experiences of females diagnosed with AN who took responsibility for the participation in treatment and recovery.
Material and Methods. A qualitative study was carried out examining 11 AN females by using a semistructured interview supported by a “Blank Sheet of Paper Test” by Wciórka, which is an unstructured clinical measure of a projective character. The data was analyzed using the IPA approach.
Results. The qualitative analysis of the obtained data revealed several patterns of behavior with regards to the patients taking responsibility for their treatment: 1. taking responsibility, 2. not taking responsibility, and 3. taking partial or ambiguous responsibility for participation in treatment. A comparative characteristics of all patterns exposed the potential risk and protective factors in the course of therapy of AN. It was found that the way patients experienced the crisis connected with the disorder was of key importance for taking responsibility for treatment. Taking responsibility was accompanied by having the support of the patient’s relatives, satisfactory peer relationships, future goals, and a lack of mood distortions. Not taking responsibility was accompanied by not perceiving health as value, experiencing the mother’s disinterest and a breakdown of family bonds.
Conclusion. The results indicate areas of nursing and therapeutic interventions in preparing AN sufferers for recovery and suggest areas for further clinical research.

Streszczenie

Wprowadzenie. Podczas leczenia jadłowstrętu psychicznego pojawia się wiele trudności. Zaprzeczanie chorobie i ambiwalentny stosunek wobec terapii utrudniają proces dochodzenia do zdrowia. Istotnym czynnikiem w tym procesie jest podejmowanie odpowiedzialności za współudział w leczeniu.
Cel pracy. Analiza osobistych doświadczeń pacjentek chorujących na jadłowstręt psychiczny na polu podejmowania odpowiedzialności za współudział w leczeniu.
Materiał i metody. W badaniu jakościowym opartym o analizę częściowo ustrukturalizowanych wywiadów i wyników zastosowania narzędzia projekcyjnego („Próby kartki” Wciórki) wzięło udział 11 osób płci żeńskiej z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego. Przyjęto Interpretacyjną Analizę Fenomenologiczną (IPA) jako metodę analizy zebranych danych.
Wyniki. Analiza jakościowa uzyskanych danych pozwoliła wyróżnić 3 wzory zachowania się przebadanych osób w trakcie leczenia: 1. podejmowanie odpowiedzialności; 2. niepodejmowanie odpowiedzialności; 3. częściowe lub niejednoznaczne podejmowanie odpowiedzialności za współudział w leczeniu. Przedstawiono porównawczą charakterystykę poszczególnych wzorów. Okazało się, że kluczowy dla wzięcia odpowiedzialności za przebieg leczenia był sposób przeżycia kryzysu w związku z chorobą. Poczuwanie się do odpowiedzialności współwystępowało z: otrzymywaniem wsparcia ze strony najbliższych, satysfakcjonującymi relacjami rówieśniczymi, umiejętnością planowania przyszłości i brakiem zaburzeń nastroju. Niepodejmowaniu odpowiedzialności zaś towarzyszyły: niepostrzeganie przez dziewczęta zdrowia jako wartości, koncentrowanie się matek pacjentek na problemach ich rodzeństwa, rozpad więzi rodzinnych.
Wnioski. Wyniki badania wskazują obszary interwencji terapeutycznych wspierających proces leczenia osób chorujących na jadłowstręt psychiczny oraz stanowią implikację do dalszych badań klinicznych.

Key words

anorexia nervosa, recovery, treatment, responsibility

Słowa kluczowe

jadłowstręt psychiczny, rekonwalescencja, leczenie, odpowiedzialność

Piśmiennictwo (26)

  1. Kaplan AS, Garfinkel P. Difficulties in treating patients with eating disorders: A review of patient and clinician variables. Can J Psychiatry. 1999;44(7):665–670.
  2. Nicholls D, de Bruyn R, Gordon I. Physical assessment and complications. In: Lask B, Bryant-Waugh R, eds. Anorexia Nervosa and Related Disorders in Childhood and Adolescence. 2nd ed. New York, NY: Brunner Routledge; 2000:127–166.
  3. Keel P, Dorer D, Franko D, Jackson S, Herzog D. Postremission predictors of relapse in women with eating disorders. Am J Psychiatry. 2005;(162)12:2263–2268. doi: 10.1176/appi.ajp.162.12.2263.
  4. Couturier J, Lock J. What is recovery in adolescent anorexia nervosa? Int J Eat Disord. 2006;39(7):550–555. doi: 10.1002/eat.20309.
  5. Offord A, Turner H, Cooper M. Adolescent inpatient treatment for anorexia nervosa: A qualitative study exploring young adults’ retrospective views of treatment and discharge. Eur Eat Disord Rev. 2006;14(6):377–387. doi:10.1002/erv.687.
  6. Fairburn CG, Harrison PJ. Eating disorders. Lancet. 2003;361(9355):407–416. doi:10.1016/S0140-6736(03)12378-1.
  7. Rushford N. Readiness to recover in anorexia nervosa: What does it depend on in female inpatients? Eur Eat Disord Rev. 2006;14(6):388–396. doi:10.1002/erv.732.
  8. Higbed L, Fox JRE. Illness perceptions in anorexia nervosa: A qualitative investigation. Br J Clin Psychol. 2010;49(3):307–325. doi:10.1348/014466509X454598.
  9. Vitousek K, Watson S, Wilson GT. Enhancing motivation for change in treatment-resistant eating disorders. Clin Psychol Rev. 1998;18(4):391–420.
  10. Serpell L, Treasure J, Tearsdale J, Sullivan V. Anorexia nervosa: Friend or foe? Int J Eat Disord. 1999;25(2):177–186. doi: 10.1002/(SICI)1098-108X(199903)25:2<177::AID-EAT7>3.0.CO;2-D.
  11. Federici A, Kaplan AS. The patient’s account of relapse and recovery in anorexia nervosa: A qualitative study. Eur Eat Disord Rev. 2008;16(1):1–10. doi: 10.1002/erv.813.
  12. Wade TD, Frayne A, Edwards SA, Robertson T, Gilchrist P. Motivational change in an inpatient anorexia nervosa population and implications for treatment. Aust N Z J Psychiatry. 2009;43(3):235–243. doi:10.1080/00048670802653356.
  13. Vandereycken W. Denial of illness in anorexia nervosa: A conceptual review: Part 2 Different forms and meanings. Eur Eat Disord Rev. 2006;14(5):352–368. doi:10.1002/erv.722.
  14. Geller J, Williams KD, Srikameswaran S. Clinician stance in the treatment of chronic eating disorders. Eur Eat Disord Rev. 2001;9(6):365–373. doi:10.1002/erv.443.
  15. Kościelska M. Sens odpowiedzialności: perspektywa psychologa klinicznego. Kraków: Impuls; 2007.
  16. Kościelska M. An outline of the psychological theory of responsibility. In: Bokus B, ed. Responsibility: A Cross-Disciplinary Perspective. Piaseczno: Studio Lexem; 2013:15–33.
  17. Noordenbos G. Which criteria for recovery are relevant according to eating disorder patients and therapists? Eat Disord. 2011;19(5):441–451. doi: 10.1080/10640266.2011.618738.
  18. van Ommen J, Meerwijk EL, Kars M, van Elburg A, van Meijel B. Effective nursing care of adolescents diagnosed with anorexia nervosa: The patients’ perspective. J Clin Nurs. 2009;18(20):2801–2808. doi: 10.1111/j.1365-2702.2009.02821.x.
  19. Silverman D. Prowadzenie badań jakościowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; 2011.
  20. Pietkiewicz I, Smith JA. Praktyczny przewodnik interpretacyjnej analizy fenomenologicznej w badaniach jakościowych w psychologii. Czasopismo Psychologiczne – Psychological Journal. 2012;18(2):361–420.
  21. Wciórka J. Narzędzia klinicznej oceny postaw pacjentów wobec przeżywanej choroby schizofrenicznej: 3. Przykłady eksperymentów klinicznych. Psychiatr Pol. 1996;3:415–428.
  22. Tozzi F, Sullivan PF, Fear JL, McKenzie J, Bulik CM. Causes and recovery in anorexia nervosa: The patient’s perspective. Int J Eat Disord. 2003;33(2):143–154. doi:10.1002/eat.10120.
  23. Ametller L, Castro J, Serrano E, Martínez E, Toro J. Readiness to recover in adolescent anorexia nervosa: Prediction of hospital admission. J Child Psychol Psychiatry. 2005;46(4):394–400. doi:10.1111/j.1469-7610.2004.00360.x.
  24. Bloks H, Spinhoven P, Callewaert I, Willemse-Koning C, Turksma A. Changes in coping styles and recovery after inpatient treatment for severe eating disorders. Eur Eat Disord Rev. 2001;9(6):397–415. doi:10.1002/erv.408.
  25. Bakker R, van Meijel B, Beukers L, van Ommen J, Meerwijk E, Recovery of normal body weight in adolescents with anorexia nervosa: The nurses’ perspective on effective interventions. J Child Adolesc Psychiatr Nurs. 2011;24(1):16–22. 1111/j.1744-6171.2010.00263.x.
  26. 26. Wright K. Therapeutic relationship: Developing a new understanding for nurses and care workers within an eating disorder unit. Int J Ment Health Nurs. 2010;19(3):154–161. doi: 10.1111/j.1447--0349.2009.00657.x.
© Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu