Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne

Piel. Zdr. Publ.
Index Copernicus (ICV) – 69,56
Ogólny współczynnik odrzuceń – 24,41%
ISSN 2082-9876 (print)
ISSN 2451-1870 (online)
Periodyczność – kwartalnik

Pobierz PDF

Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne Nursing and Public Health

2016, tom 6, nr 2, kwiecień-czerwiec, str. 105–117

doi: 10.17219/pzp/61706

Typ publikacji: praca oryginalna

Język publikacji: polski

Pobierz cytowania:

  • BIBTEX (JabRef, Mendeley)
  • RIS (Papers, Reference Manager, RefWorks, Zotero)

Creative Commons BY-NC-ND 3.0 Open Access

Oczekiwania rodziców dzieci w wieku przedszkolnym wobec logopedy

Expectations of Parents of Preschool Children Towards a Speech Therapist

Magdalena Sochoń1,A,B,C, Elżbieta Krajewska-Kułak2,A,C,D,E,F, Joanna Śmigielska-Kuzia3,E,F

1 Absolwentka kierunku logopedia z fonoaudiologią, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Białystok

2 Zakład Zintegrowanej Opieki Medycznej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Białystok

3 Klinika Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Białystok

Streszczenie

Wprowadzenie. Mowa jest podstawą rozwoju umysłowego dziecka, którą buduje rodzina, żłobek i przedszkole.
Cel pracy. Ocena oczekiwań rodziców wobec zajęć logopedycznych i logopedów oraz wynikających z tej oceny różnic w zależności od rodzaju przedszkola.
Materiał i metody. Badaniem objęto po 100 rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola, które nie jest integracyjne (I grupa) i integracyjnego (II grupa). Wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety.
Wyniki. 21% rodziców z I grupy i 32% z II uważało, że ich dzieci mają wadę wymowy. Na zajęcia logopedyczne uczęszczało 32% dzieci z I grupy i 50% z II. W opinii 65% osób z II grupy i 36% z grupy I wady wymowy to częste zjawisko wśród dzieci, a zajęcia logopedyczne są prowadzone wyłącznie w przedszkolu lub szkole (89% I grupy i 92% II grupy). Najważniejsze działanie logopedyczne to przeprowadzenie badania wstępnego w celu ustalenia stanu mowy dzieci, a najważniejszy element diagnozy – wywiad z rodzicami, ocena sprawności motorycznej narządów artykulacyjnych oraz warunków anatomicznych jamy ustnej. 50% rodziców z I grupy i 42% z II uznało, że odpowiednim momentem na konsultację logopedyczną jest osiągnięcie przez dziecko 4. r.ż. Świadomych konieczności aktywnego udziału w procesie terapeutycznym dzieci było 91% osób z I grupy i 94% z II, ale nigdy nie wykonywało ćwiczeń logopedycznych z dzieckiem 30% osób z I i 29% z II grupy.
Wnioski. Rodzice dzieci uczęszczających do przedszkoli integracyjnych wykazali się większą wiedzą z zakresu problematyki logopedycznej oraz większą świadomością, że ich dzieci, niezależnie od występowania zaburzeń mowy, powinny uczestniczyć w zajęciach logopedycznych w przedszkolu.

Abstract

Background. Speech is essential to child’s mental development and the family, nursery and kindergarten help to build it.
Objectives. To assess the expectations of parents towards speech therapy classes and speech therapists and to present the difference in results depending on the type of kindergarten.
Material and Methods. The study included 100 parents of children attending non-special-education kindergarten (group I) and 100 parents of children attending special-education kindergarten (group II). The author’s questionnaire was used.
Results. 21% of parents in group I and 32% in group II thought that their children have speech defect. 32% of children in group I and 50% in group II attended speech therapy classes. In the opinion of 65% people in group II and 36% in group I speech problems are common among children, and speech therapy classes are taught only in kindergarten or at school (89% in group I and 92% in group II). The most important logopedic action is conducting a preliminary survey to asses the children’s speech development and the most important elements of diagnosis are: interview with the parents, assessment of motor skills of articulation organs and anatomical conditions of the oral cavity. 50% of parents in group I and 42% in group II decided that the age of 4 is the right moment for a logopedic consultation. 91% of people in group I and 94% in group II were aware of the need to participate actively in the therapeutic process of children, but 30% of parents in group I and 29% in group II have never made any speech therapy exercises with their child.
Conclusion. Parents of children attending special-education kindergarten had a greater knowledge of speech therapy and greater awareness that their children, regardless of the presence of speech disorders, should attend speech therapy classes in kindergarten.

Słowa kluczowe

rodzice, wady wymowy, logopeda, przedszkole

Key words

parents, speech impediment, speech therapist, kindergarten

Piśmiennictwo (33)

  1. Kaczmarek L.: Nasze dziecko uczy się mowy. Wyd. Lubelskie, Lublin 1977.
  2. Węsierska K.: Opieka logopedyczna w przedszkolu. Profilaktyka–diagnoza–terapia. Wyd. Edukacyjne Akapit, Toruń 2013.
  3. Hęćka I.: Rodzicielskie wsparcie szansą dla rozwoju małego dziecka. [W:] Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Red.: Cytowska B., Winczura B. Oficyna Wyd. Impuls, Kraków 2014, 127.
  4. Słodowik-Rycaj E.: O mowie dziecka. Jak zapobiegać powstawaniu nieprawidłowości w jej rozwoju. Wyd. Akademickie Żak, Warszawa 2000.
  5. Bocheńska M.: Wskazówki logopedyczne. Wychowanie w Przedszkolu 2013, 3, 48–49.
  6. Dougherty D.P., Paul D.R.: Talking on the go. Everyday activities to enhance speech language development. Published by American Speech-Language-Hearing Association, Rockville 2007.
  7. Pluta-Wojciechowska D.: W kierunku efektywnej pomocy dzieciom z zaburzeniami w rozwoju mowy. [W:] Profilaktyka logopedyczna w praktyce edukacyjnej. Red.: Węsierska K. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2012, 59.
  8. Smyk A.: Wspomaganie rozwoju mowy dziecka. Wychowanie w Przedszkolu 2013, 4, 40–41.
  9. Nadolna U.: Rodzice w przedszkolu. Wychowanie w Przedszkolu 2013, 5, 59.
  10. Banaszkiewicz A., Walencik-Topiłko A.: Model współpracy logopedy z otoczeniem pacjenta – założenia teoretyczne i rozwiązania praktyczne. [W:] Terapia logopedyczna. Red.: Baczała D., Błeszyński J. Wyd. Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2015, 85–95.
  11. Smółka L.: Kompetencja komunikacyjna dzieci sześcio-, siedmioletnich. Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2007.
  12. Jastrzębowska G.: Stan i perspektywy opieki logopedycznej w Polsce. [W:] Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Red.: Gałkowski T., Jastrzębowska G. Wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2003, tom 1, 301–327.
  13. Słodownik-Rycaj E.: Problemy opieki logopedycznej nad dziećmi w wieku przedszkolnym. Kwart. Pedag. 2005, 3, 115–131.
  14. Balejko A.: Wyrównywanie szans edukacyjnych. Wyd. Logopedyczne, Białystok 2010, 51,78.
  15. Obrębowski A., Pruszewicz A.: Współpraca foniatry i logopedy w diagnozowaniu i rehabilitacji zaburzeń procesu komunikatywnego. Logopedia 1999, 26, 123–128.
  16. Minczakiewicz E.M.: Mowa – rozwój – zaburzenia – terapia. Wyd. Naukowe WSP, Kraków 1999.
  17. Demel G.: Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998.
  18. Jurek A.: Wczesne rozpoznawanie zaburzeń rozwoju komunikacji językowej dziecka. Języki Obce w Szkole – Nauczanie wczesnoszkolne 2009, 2, 1–7.
  19. Kapela U., Zarzycka D.: W trosce o mowę dziecka. Wychowanie w Przedszkolu 2007, 8, 36–38.
  20. Keating D., Turrell G., Ozanne A.: Childchood speech disorders: reported prevalance, comorbidity and socioeconomic profile. J. Paediatr. Child Health 2001, 37, 431–436.
  21. Kania J.: O polskich statystykach wad wymowy. Szkice logopedyczne 2001, 253–254.
  22. Jastrzębowska G.: Determinanty polskiego systemu opieki logopedycznej (na przykładzie województwa opolskiego). Biul. Pol. Fund. Zaburzeń Mowy 1994, 2, 68.
  23. Michalak-Widera I.: Zaburzenia dyslaliczne u dzieci realizujących edukację elementarną – doniesienia z badań. Śląskie Wiad. Logoped. 2004, 7, 30.
  24. Elżbieciak M.: Podsumowanie badań przesiewowych stanu mowy dzieci 5–6-letnich. Wyd. Kaganek, Zakępie 2005, 9.
  25. Bartkowska T.: Rozwój wymowy dziecka przedszkolnego jako wynik oddziaływań wychowawczych rodziny i przedszkola. PZWS, Warszawa 1968.
  26. Węsierska K.: Profilaktyka logopedyczna w ujęciu systemowym. [W:] Profilaktyka logopedyczna w praktyce edukacyjnej. Red.: Węsierska K. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2012, t. 1, 25–30.
  27. Stecko E.: Zaburzenia mowy u dzieci – wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne. Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2002.
  28. Lipiec D.: Profilaktyka logopedyczna w świadomości rodziców dzieci w wieku przedszkolnym. [W:] Diagnoza i terapia w logopedii. Red.: Porayjski-Pomsta J. Towarzystwo Kultury Języka. Sekcja Logopedyczna, Warszawa 2008, 204–217.
  29. Emiluta-Rozya D.: Całościowe badanie logopedyczne. Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2013.
  30. Michalak-Widera I., Moćko I.: Profilaktyka logopedyczna elementem skutecznej diagnozy małego pacjenta. [W:] Profilaktyka logopedyczna w praktyce edukacyjnej. Red.: Węsierska K., Moćko N. Uniwersytet Śląski, Katowice 2013, t. 2, 134–146.
  31. Kielin J.: Jak pracować z rodzicami dziecka niepełnosprawnego. GWP, Gdańsk 2011.
  32. Ziemska M.: Postawy rodzicielskie. Wiedza Powszechna, Warszawa 2009.
  33. Http://www.szkolnictwo.pl/index.php?id=PU4424 (data dostępu: 5.08.2015).
© Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu