Nursing and Public Health

Piel. Zdr. Publ.
Index Copernicus (ICV) – 69.56
Average rejection rate – 24.41%
ISSN 2082-9876 (print)
ISSN 2451-1870 (online)
Periodicity – quarterly

Download PDF

Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne Nursing and Public Health

2015, vol. 5, nr 4, October-December, p. 323–331

doi: 10.17219/pzp/60526

Publication type: original article

Language: Polish

Download citation:

  • BIBTEX (JabRef, Mendeley)
  • RIS (Papers, Reference Manager, RefWorks, Zotero)

Creative Commons BY-NC-ND 3.0 Open Access

Ocena spożycia syntetycznych barwników przez dzieci w wieku 10–15 lat

An Assessment of the Intake of Synthetic Food Colors by 10–15-Year-Old Children

Ewa Malczyk1,A,B,C,D,E,F, Joanna Wyka1,A,E,F, Beata Całyniuk1,A,E,F, Marzena Zołoteńka-Synowiec1,A,E,F, Marta Misiarz1,A,E,F, Mateusz Gawłowski1,A,B,C

1 Instytut Dietetyki, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie, Nysa

Streszczenie

Wprowadzenie. Współczesny rynek żywnościowy oferuje klientom wiele różnorodnych produktów w postaci naturalnej lub przetworzonej. Producenci, chcąc pozyskać konsumentów, zwiększają atrakcyjność swoich wyrobów, stosując różnego rodzaju dodatki do żywności, np. barwniki. Barwniki syntetyczne są dodawane m.in. do wyrobów cukierniczych i aromatyzowanych napojów bezalkoholowych, a te często spożywane przez dzieci mogą stworzyć realne zagrożenie dla zdrowia młodego organizmu.
Cel pracy. Oszacowanie spożycia 6 syntetycznych barwników przez dzieci w wieku 10–15 lat.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 178 uczniów (83 chłopców i 95 dziewcząt) uczących się na terenie powiatu ząbkowickiego w województwie dolnośląskim. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety zawierający pytania o częstotliwość i wielkość porcji wyrobów chętnie spożywanych przez dzieci.
Wyniki. Ponad 94% ankietowanych spożywało wraz z żywnością przynajmniej jeden z badanych barwników, a ponad 15% respondentów przekraczało „bezpieczną” normę ich pobrania wraz z pożywieniem. Wszyscy uczniowie przyjmowali żółcień chinolinową (E104) oraz czerwień koszenilową (E124). Średnie największe dzienne spożycie oszacowano dla azorubiny i czerwieni Allura, a największe pobranie jako procent ADI dla żółcieni chinolinowej. Przyjmowanie wraz z pożywieniem badanych barwników nie było zależne od płci, wieku, stanu odżywienia oraz miejsca zamieszkania respondentów. Spożywanie gum do żucia dostarczało największych ilości tartrazyny (E102), a żelek – żółcieni chinolinowej (E104), czerwieni koszenilowej (E124) i czerwieni Allura (E129). Konsumpcja napojów kolorowych istotnie zwiększała przyjmowanie żółcieni pomarańczowej (E110) i azorubiny (E122).
Wnioski. Ilość przyjmowanych syntetycznych barwników wraz z pożywieniem przez dzieci powinna być systematycznie monitorowana, gdyż w tej grupie może wystąpić realne ryzyko zagrożenia zdrowia wynikające z przekroczenia bezpiecznej dziennej dawki spożycia.

Abstract

Background. The contemporary food market offers customers a wide variety of products in natural or processed forms. Producers, who want to gain consumers, increase attractiveness of their products by using different kinds of food additives, for example, food colors. Synthetic food colors are added, among others, into confectionery and flavored soft drinks, and since often consumed by children, they may pose a real threat to the health of young organisms.
Objectives. The aim of this study was to estimate the intake of six synthetic food colors by 10–15-year-old children.
Material and Methods. The research was conducted among 178 pupils (83 boys and 95 girls) in Ząbkowice County, the Lower Silesia Region. The research tool was the author’s own questionnaire with questions about the frequency and portion size of products willingly consumed by children.
Results. Above 94% of respondents intake, together with food, at least one of discussed food colors and more than 15% of the respondents exceeded the “safe” standard intake of food colors in their diets. All students consumed Quinoline Yellow (E104) and Ponceau 4R (E124) with their diets. The average highest daily intake was estimated for Azorubine and Allura Red, and the highest intake as a % of ADI for Quinoline Yellow. The consumption of surveyed food colors did not depend on gender, age, nutritional status and the place of residence of the respondents. The consumption of chewing gum provides the greatest amount of Tartrazine (E102), and of jellies – Quinoline Yellow (E104), Ponceau 4R (E124), and Allura Red (E129). On the other hand, the consumption of colored beverages significantly increases the adoption of Sunset Yellow (E110) and Azorubine (E122).
Conclusion. The scale of intake of synthetic food colors by children should be systematically monitored, because in this group this may be a potential health risk, which results from exceeding the safe intake dose.

Słowa kluczowe

dzieci, barwniki syntetyczne, wyroby cukiernicze, napoje, spożycie

Key words

children, synthetic food colors, intake, confectionery, beverages

References (26)

  1. Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. O bezpieczeństwie żywności i żywienia. Dz.U. Nr 171, poz. 1225; Dz.U. z 2010, nr 136, poz. 914.
  2. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2010 r. w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych. Dz.U. Nr 232, poz. 1525.
  3. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności. Dz.U. UE L 354 z 31.12.2008.
  4. Rozporządzenie Komisji (UE) nr 232/2012 z dnia 16 marca 2012 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w odniesieniu do warunków i poziomów stosowania żółcieni chinolinowej (E104), żółcieni pomarańczowej FCF/żółcieni pomarańczowej S (E110) i pąsu 4R, czerwieni koszenilowej A (E124).
  5. Scientific Opinion on the re-evaluation Tartrazine (E102). EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). EFSA Journal 2009, 7(11), 1331–1383. doi:10.2903/j.efsa.2009.1331.
  6. Scientific Opinion on the re-evaluation of Quinoline Yellow (E104) as a food additive. EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). EFSA Journal 2009, 7(11), 1329–1369. doi:10.2903/j.efsa. 2009.1329.
  7. Reconsideration of the temporary ADI and refined exposure assessment for Sunset Yellow FCF (E110). EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). EFSA Journal 2014, 12(7), 3765–3804. doi:10.2903/j.efsa.2014.3765.
  8. Scientific Opinion on the re-evaluation of Azorubine/Carmoisine (E122) as a food additive. EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). EFSA Journal 2009, 7(11), 1332–1372. doi:10.2903/j.efsa. 2009.1332.
  9. Refined exposure assessment for Ponceau 4R (E124). EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). EFSA Journal 2015, 13(4), 4073–1107. doi:10.2903/j.efsa.2015.4073.
  10. Refined exposure assessment for Allura Red AC (E129). EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to food (ANS). EFSA Journal 2015, 13(2), 4007–4040. doi:10.2903/j.efsa.2015.4007.
  11. Kołłajtis-Dołowy A., Matysiuk E., Boniecka I.: Zwyczaje żywieniowe wybranej grupy dzieci 11–12-letnich z Białegostoku. Żyw. Nauka Technol. Jakość 2007, 6(55), 335–342.
  12. Świderska-Kopacz J., Marcinkowski J.T., Jankowska K.: Zachowania zdrowotne młodzieży gimnazjalnej i ich wybrane uwarunkowania. Cz. IV. Sposób Żywienia. Probl. Hig. Epidemiol. 2008, 89(2), 241–245.
  13. Kotyrba J., Wróblewska I.: Analiza zachowań żywieniowych dzieci klas III–V szkoły podstawowej. Puls Uczelni 2014, 8, 3, 11–15.
  14. Sochacka-Tatara E., Stypuła A.: Zaburzenia odżywiania wśród uczniów szkół krakowskich – część ogólnopolskich badań zaburzeń odżywiania wśród młodzieży. Probl. Hig. Epidemiol. 2010, 91(3), 591–595.
  15. Soltan S., Shehata M.: The Effects of Using Color Foods of Children on Immunity Properties and Liver, Kidney on Rats. Food Nutr. Sci. 2012, 3, 897–904. doi:10.4236/fns.2012.37119.
  16. Martyn D.M., McNulty B.A., Nugent A.P., Gibney M.J.: Food additives and preschool children. P. Nutr. Soc. 2013, 72, 109–116. doi:10.1017/S0029665112002935.
  17. Jarosz M.: Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja. IŻŻ, Warszawa 2012.
  18. Sicińska E., Brzozowska A., Żelazko M.: Oszacowanie pobrania barwników syntetycznych przez wybrana grupę dzieci. Bromat. Chem. Toksykol. 2010, 4, 478–484.
  19. Zielińska M.: Analiza sposobu żywienia dzieci w aspekcie pobrania z dietą wybranych substancji dodatkowych. Praca magisterska. Wydział Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji. Biblioteka SGGW, Warszawa 2007.
  20. Toledo M.C., Guerchon M.S., Ragazzi S.: Potential weekly intake of artificial food colours by 3–14-year-old children in Brazil. Food Addit. Contam. 1992, 9(4), 291–301.
  21. Rao P., Bhat R.V., Sudershan R.V., Krishna T.P., Naidu N.: Exposure assessment to synthetic food colours of a selected population In Hyderabad, India. Food Addit. Contam. 2004, 21(5), 415–421.
  22. Tennant D.R.: Screening potential intakes of colour additives used in non-alcoholic beverages. Food Chem. Toxicol. 2008, 46.
  23. Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives Seventy-ninth report Evaluation of certain food additives WHO Technical Report Series 990, 2014, 1–124.
  24. Gajda-Wyrębek J., Jarecka J., Kuźma K., Beresińska M.: Zawartość barwników mająca szkodliwy wpływ na aktywność i skupienie uwagi u dzieci w wybranych produktach spożywczych. Bromat. Chem. Toksykol. 2011, 3, 760–767.
  25. Sawaya W., Husain A., Al-Otaibi J., Al-Foudari M., Hajji A.: Colour additive levels in foodstuffs commonly consumed by children in Kuwait. Food Control. 2008, 19, 98–105.
  26. McCann D., Barret A., Cooper A., Crumper D., Dalen L., Grimshaw K., KItichin E., Lok K., Porteous, Prince E., Barke E.S., Warner J.O., Stevenson J.: Food additives and hyperactive behavior in 3-year-old and 8/9-year-old children in the community: a randomized, double-blinded, placebo-controlled trial. Lancet. 2007, 370, 1560–1567.
© Wroclaw Medical University