Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne Nursing and Public Health
2015, vol. 5, nr 1, January-March, p. 21–24
Publication type: original article
Language: Polish
Ocena stosowania zaleceń edukacyjnych u dzieci z omdleniami wazowagalnymi
The Educational Recommendation Usage Assessment of Children with Vasovagal Syncope
1 Zakład Pielęgniarstwa i Społecznych Problemów Medycznych, Katedra Pielęgniarstwa, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Katowice
Streszczenie
Wprowadzenie. Omdlenia wazowagalne są najczęstszym typem omdleń występujących u dzieci i młodzieży. Przyczyną ich wystąpienia jest odruchowy spadek ciśnienia tętniczego krwi i/lub odruchowa bradykardia. Proces ten wynika z niedojrzałości układu krążenia i w większości przypadków ma charakter przejściowy. Omdlenia wazowagalne są przyczyną licznych urazów oraz zmniejszają jakość życia chorego. Leczenie farmakologiczne omdleń wazowagalnych jest nieskuteczne, dlatego dużą rolę odgrywa profilaktyka i zalecenia edukacyjne zapobiegające omdleniom. Dobre wyedukowanie pacjenta powoduje unikanie przez niego sytuacji, które doprowadzają do rozwinięcia się reakcji wazowagalnej.
Cel pracy. Przedstawienie zapotrzebowania na działania edukacyjne u dzieci z omdleniami wazowagalnymi.
Materiał i metody. Badaniem objęto 21 dzieci z omdleniami wazowagalnymi (14 dziewczynek i 7 chłopców). Materiał badawczy zebrano za pomocą przeprowadzonej analizy dokumentacji medycznej pacjentów hospitalizowanych na Oddziale Kardiologii Dziecięcej w Katowicach – Ligocie w latach 2010–2012.
Wyniki. Najczęstsze zalecenia edukacyjne dla pacjentów z omdleniami wazowagalnymi to: unikanie nagłych zmian pozycji ciała i długotrwałego stania, zapewnienie odpowiedniej podaży płynów oraz soli w pożywieniu, a także regularne przyjmowanie posiłków. Mniej zaleceń dotyczyło postępowania w przypadku wystąpienia objawów prodromalnych oraz zabrakło zaleceń odnośnie do stosowania treningu pionizacyjnego.
Wnioski. Wyniki prezentowanych badań wskazują na konieczność uzupełnienia działań edukacyjnych w profilaktyce omdleń wazowagalnych w zakresie stosowania treningu pionizacyjnego oraz zachowań pacjentów w przypadku wystąpienia objawów zwiastujących omdlenie.
Abstract
Background. Vasovagal syncope is the most common type of fainting occurring in children and adolescents. Most often the cause of fainting is simple, and after a short loss of conscience the patient returns to full health. Vasovagal syncope is the result of abnormal reflex reaction that leads to vasodilatation and bradycardia. The process is a result of the immaturity of the cardiovascular system and in most cases is transient. Vasovagal syncope is the reason of many injuries and it reduces the quality of the patient’s life. The prevention and educational recommendations play an important role in the treatment of vasovagal syncope. Good level of patients’ education helps them avoid situations that lead to the development of a vasovagal reaction.
Objectives. The aim of this study was to present the demand for educational activities of children with vasovagal syncope.
Material and Methods. The study included 21 children with vasovagal syncope (14 girls and 7 boys). The research material was collected by the analysis of medical records of patients hospitalized in the Department of Pediatric Cardiology, Katowice – Ligota in 2010–2012.
Results. The most common educational recommendations for patients with vasovagal syncope include: executing sudden changes in body position and prolonged standing, drinking plenty of liquids, adding salt to food, and having regular mealtimes. Fewer recommendations were related to the procedures in the case of prodromal symptoms, and there were no recommendations for the tilt testing training usage.
Conclusion. The results of this study point to the necessity of educational supplement in the prevention of vasovagal syncope training in the use of tilt testing and the behavior of patients in the event of prodromal symptoms.
Słowa kluczowe
dzieci, edukacja, omdlenia wazowagalne
Key words
children, education, vasovagal syncope
References (12)
- Kułakowski P.: Omdlenia. [W:] Choroby wewnętrzne. Red.: Szczeklik A. Medycyna Praktyczna, Kraków 2011, 520–526.
- Pietrzak R., Werner B., Janiec I.: Omdlenia u dzieci. Nowa Pediatria 2010, 3, 78–83.
- Szydłowski L.: Omdlenia u dzieci. Przegl. Lek. 2007, 3(64), 80–83.
- Widera-Emich E., Szwed-Białożyt B., Kostorz A., Kazek B., Marszał E., Szydłowski L., Giec-Fuglewicz G., BilewiczWyrozumska T.: Omdlenia u dzieci i młodzieży – interdyscyplinarny problem diagnostyczny. Neurol. Dziec. 2007, 16(31), 17–21.
- Rudziński A., Oko-Łagan J., Kuźma J.: Omdlenia u dzieci i młodzieży. Przegl. Lek. 2007, 64(3), 76–79.
- Janiec I., Werner B., Pietrzak R.: Omdlenia wazowagalne u dzieci. Nowa Pediatria 2010, 3, 84–86.
- Kurpesa M.: Omdlenia u młodocianych i młodych dorosłych. Kardiol. Dypl. 2012, 1, 43–48.
- Tomasulo P., Kamel H., Bravo M., James R.C., Custer B.: Interventions to reduce the vasovagal reaction rate in young whole blood donors. Transfusion 2011, 51, 1511–1521.
- Urban M., Baran M., Baran A.: Omdlenia u dzieci i młodzieży – aktualne aspekty diagnostyczno-terapeutyczne. Terapia 2011, 17(2), 230–235.
- Wieniawski P., Werner B., Gryszko K.: Zastosowanie biernego testu pochyleniowego w diagnostyce omdleń u dzieci – doświadczenia własne. Pediatr. Pol. 2010, 85(5), 451–456.
- Sadurska E., Jawniak R., Połecka B., Stążka-Gregosiewicz E., Kościesza A., Lechowska D.: Omdlenia u dzieci i młodzieży ze szczególnym uwzględnieniem etiologii sercowo-naczyniowej na podstawie wyników badań własnych. Pediatr. Pol. 2004, 74(4), 269– 274.
- Kozłowski D., Tokarczyk M., Łepska L., Sylka E., Wieczorek M., Stopczyńska M., Groczyński T.: Zastosowanie programu domowego treningu pochyleniowego w grupie chorych z omdleniami wazowagalnymi. Ann. Acad. Med. Gedan. 2003, 33, 97–107.